Rowery jak statki? Trzy zasady, które przydałyby się rowerzystom

Witaj Justyno.

Jako laik żeglarski nie mogę dyskutować na temat sensowności przepisów regulujących ruch na wodach. Z tych przykładów, które przedstawiłaś wynika jednak, że nie warto mieszać ich (wszystkich) z przepisami PoRD.

„Każdy statek wyprzedzający inny statek powinien ustąpić z drogi statkowi wyprzedzanemu” – na drogach była by to piekielnie niebezpieczna sytuacja. Jeżeli wyprzedzający będzie poruszał się z prędkością odrobinę większą od wyprzedanego to ma szansę (bezpiecznie) wyhamować jeżeli wyprzedzany zmieni kierunek ruchu. Czym różnica prędkości większa tym większe prawdopodobieństwo zaliczenia „dzwona”. Na drogach obowiązuje zasada ( na DDR-ach też powinna), że nie można wjechać na pas ruchu zajęty przez innego użytkownika. Znaczy to, że jeżeli jestem wyprzedzany to pas ruchu po mojej lewej stronie jest zajęty i muszę czekać, aż się zwolni. Wiem, że potrafi to być upierdliwe, ale jako kierowca wiele razy spotykałem się z sytuacją, że jakaś pańcia lub pancio nagle sobie przypomnieli o konieczności dokonania zakupów i sruuu! w lewo prosto pod koła samochodu. Dlatego jako rowerzysta upewniam się czy mogę skręcić w lewo, a jeżeli nie to trudno staję i czekam (moja strata czasu).

„O tym zwyczaju marzę za każdym razem, kiedy nie mogę (sygnalizując to wcześniej!) skręcić w lewo, bo komuś akurat zachciało się wyprzedzania” – no cóż, jak napisałem wcześniej – nasza strata (czasu). Odnośnie sygnalizowania zamiaru skrętu, to mnie marzy się, aby wszyscy rowerzyści go stosowali. Nie musi to być ręka wyciągnięta na całą długość pod kątem prostym, ale chociaż odrobinę, taką krzynkę, aby ten z tyłu mógł wiedzieć co zrobi ten przed nim. I jeszcze jedno: sygnalizowanie zamiaru skrętu nie upoważnia do jego natychmiastowego wykonania. Jest to tylko zasygnalizowanie zamiaru wykonania manewru, jednak daje (np. mnie) szansę wyhamowania/zwolnienia i zakrzyknięcia (astmatycznym) głosem – ” Proszę skręcić”. Bo jak napisałaś – „Uprzejmość na drodze rządzi!”

„Statki o dużej prędkości nie mogą żądać, aby inne statki ustępowały im z drogi” – dobra zasada, ale coś mi się wydaje, że nie ma zastosowania w ruchu lądowym. Przecież nikt nie wymaga, aby wyprzedzany ustępował wyprzedzającemu. Po to jest manewr wyprzedzania/omijania, aby wolniejszy nie martwił się co tam dzieje się na jego „rufie” ;-) . Nie spotkałem się też na DDR-ach ze zjawiskiem występującym na jezdniach tzn. trąbieniem na jadących wolniej ( i oby tak pozostało)

„I zawsze, ale to zawsze, ustępujmy pieszym, jeśli przypadkiem wjedziemy na chodnik!” święte słowa. Za mojej młodości mówiło się: Niech Ci Bóg za to w dzieciach wynagrodzi” :-)) . Odnośnie pieszych jest jeszcze jedna zasada, o której zapominają rowerzyści. Pasy (zebra) na DDR to też jest przejście dla pieszych. Jest mi przykro, gdy przepuszczam w tych miejscach ludzi i czasami słyszę, że jestem pierwszy, który tak ich potraktował.
Wjazd na chodnik nie musi tez być przypadkowy. Istnieją wszak CPR-y, ale zasada powinna być ta sama – pieszy ma pierwszeństwo. W Łodzi na wiadukcie na Kopcińskiego taki twór prowadzi obok przystanków autobusowych. Normalną normalnością jest, że rowerzyści jadą nie zważając na to czy na przystanku stoi autobus. Wygląda to tak, że ja zatrzymuję się przed przystankiem, a wielu innych omija mnie i wciska się pomiędzy wysiadających/wsiadających do autobusu. Trafiają się nawet zgrywusy, którzy dzyndzolą wtedy na pieszych.
Nie dziwota, że później w gazetach piszą, i w radiu mówią iż rowerzyści to głupole nie znający przepisów.

A tak na zakończenie chciałem Cie jeszcze zapytać ( to taka prywata) jak to jest na wodach z pierwszeństwem przepływania. Czy też obowiązuje zasada prawej ręki/burty ?

Pozdrawiam.