Ten motyw przewinął się przez internet tyle razy, że chyba nie muszę tłumaczyć na czym polega. Choć owszem, pod wpływem popularności #myfirst7jobs sama zaczęłam przypominać sobie wszystkie swoje dotychczasowe zajęcia, na blogu podzielę się z Wami czymś innym.
Najwyższy czas aby na Blogu z Miasta faktycznie pojawiło się trochę miast. Dziś będzie ich aż siedem :)
4… 3… 2… uff. Z głośnym stęknięciem padam na piasek. Nie jestem pewna, czy czuję ręce tak bardzo, czy nie czuję ich wcale. Nie sądziłam, że utrzymam tę niby-pompkę tak długo.
Brawo… – słyszę nad sobą. Uff. Koniec.
… jeszcze tylko trzy!
Minął rok, od kiedy z dumą wnosiłam moją nową-starą Gazelę do mieszkania. Co też przyszło mi do głowy, żeby kupować sprzęt starszy niż ja?
Jakiś czas temu trafiłam na filmik. Jeden z tych przydługich, które w przekombinowany trochę sposób tłumaczą coś, co możnaby streścić w kilku słowach. Ten miał przekazać: współczesne dzieci spędzają na powietrzu średnio godzinę dziennie – mniej, niż przestępcy w więzieniach.
W pierwszej sekundzie zaczynałam współczuć. W drugiej sekundzie zdałam sobie sprawę, ile takiego czasu daję sobie sama. Liczenie w myślach nigdy nie było moją mocną stroną, ale tym razem poszło szybko: 20 minut. Średnio tyle czasu spędzam na zewnątrz w dni robocze.
Czas coś z tym zrobić!
Sobieszewo, podobnie zresztą jak całą wyspę, traktuję trochę jak inne miasto. Niby blisko, niby wciąż w granicach Gdańska, a jednak dojazd tam to cała wyprawa.
Dotarcie do tego miejsca zajęło mi dobre dwa miesiące. To inne plany, to pogoda, to brak transportu – niestety dostanie się z Wrzeszcza na Sobieszewo w rozsądnym czasie wcale nie jest takie proste. Autobusy jeżdżą tam dłuugo i rzadko, więc najwygodniej będzie samochodem lub rowerem. Koło zbiornika jest parking (płatny!), tuż przed wejściem są też solidne stojaki rowerowe.
Zbliża się lipiec, najbardziej deszczowy miesiąc w roku. Nie dość, że w sezonie urlopowym, to jeszcze latem, kiedy mimo ulewy potrafi być całkiem ciepło. I jakoś tak szkoda siedzieć w domu, poszłoby się gdzieś, coś by się porobiło… tylko co tu robić podczas deszczu?
Już wcześniej słyszałam, że gdzieś w kącie garażu teściów leży jakaś stara szosa. Nie nastawiałam się na nic wyjątkowego, przekonana że cokolwiek tam jest, pewnie i tak będzie na mnie dużo za duże.
A tu niespodzianka! Nie dość, że jakaś szosa okazała się pięknym, 40-letnim klasykiem, to jeszcze stosunkowo niedużym – co oznacza, że dałabym radę nim jeździć, gdyby tylko był na chodzie.
A będzie, bo po krótkich oględzinach zgodnie stwierdziliśmy: ZRÓBMY TO :)
Coraz cieplejsze (nareszcie!) majowe dni zachęcają do wychodzenia z domu. Jeśli Wam też zdarza się zawiesić na pytaniu „gdzie by tu na spacer?” podrzucam jedną z opcji :)
Przejeżdżam ulicą z kontrapasem średnio dwa razy dziennie. I prawie codziennie widzę, jak wielu rowerzystów (i kierowców) nie ma pojęcia, do czego toto służy i jak prawidłowo z tego wynalazku korzystać.
Spieszę z pomocą :)
Śmieją się ludzie, że ci młodzi, to tylko w te smartfony patrzą, głowy ciągle pochylone, garby rosną.
Cóż, czasem naprawdę warto spojrzeć na to, co mamy pod stopami.